Το τελευταίο διάστημα φασιστικά σύμβολα "κοσμούν" τους τοίχους της πόλης και της χώρας μας.
Ποιοι είναι αυτοί που βάζουν αυτά τα παιδιά να ζωγραφίζουν αγκυλωτούς σταυρούς;
Ποιους μπορούν να εμπνέουν τα σύμβολα αυτών που κατέκαψαν τον τόπο μας .
Τους απογόνους των Γερμανοτσολιάδων; των συνεργατών των κατοχικών δυνάμεων; Είναι και αυτοί αλλά είναι και άλλοι...
Αυτούς που εμπνέουν αυτά τα σύμβολα είναι όσους ονειρεύονται να μην
έχουμε κανένα δικαίωμα, όσους θεωρούν την δημοκρατία εχθρό, όσους
θέλουν να μας κάνουν σκλάβους μέσα στην ίδια μας την χώρα. Αυτοί είναι
οι οικονομικά ισχυροί που προετοιμάζουν το έδαφος για να μην υπάρχει
καμία ελευθερία και χρησιμοποιούν τους φασίστες γι αυτόν τον λόγο.
Το ανέκδοτο της υπόθεσης είναι ότι αυτοί αρνούνται ότι είναι φασίστες,
αρνούνται στις συζητήσεις τον Χίτλερ και τις ιδεολογικές τους απόψεις,
λένε θρασύδειλα ψέματα .
Με τον ίδιο τρόπο λένε ψέμματα οτι είναι ενάντια στους οικονομικά
ισχυρούς. Ποτέ κανένα φασιστικό ή ακροδεξιό κόμμα ή καθεστώς δεν ήταν
ενάντια στους οικονομικά ισχυρούς. Όπως το ΛΑΟΣ έτσι και οι διάδοχοί του
υπερασπίζουν αυτό το σύστημα γιατί είναι παιδιά του και μάλιστα είναι
το οπλισμένο χέρι του.
Προχθές ήρθαν στην πόλη μας αφιονισμένοι απο τον αρχηγό τους, δείτε τι
τους είπε και στην συνέχεια δείτε την σχέση τους με τον φασισμό και τον
Χίτλερ
Μέλη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής βρέθηκαν το απόγευμα του Σαββάτου
στις Θερμοπύλες, για να τιμήσουν τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700
Θεσπιείς που θυσιάστηκαν στην ιστορική μάχη των Θερμοπυλών.
Παρών ήταν και ο αρχηγός της φασιστικής οργάνωσης, Νίκος
Μιχαλολιάκος, που επιτέθηκε στο πολιτικό σύστημα, λέγοντας πως μέσα στη
Βουλή νιώθει αηδία.
Απευθυνόμενος στους συγκεντρωμένους, που φώναζαν το σύνθημα «αίμα,
τιμή, Χρυσή Αυγή», ο Μιχαλολιάκος απάντησε στις δηλώσεις του υπουργού
Προστασίας του Πολίτη και Δημόσιας Τάξης, Νίκου Δένδια, περί των
«ταγμάτων εφόδου». «Εσείς είστε τα τάγματα εφόδου» είπε χαρακτηριστικά
στους συγκεντρωμένους και συμπλήρωσε: «Όποτε θέλουν, ας έρθουν να μας
συνθλίψουν».
Ακόμη, έθεσε ζήτημα ακόμα και αποχώρησης του κόμματός του από τη
Βουλή, λέγοντας: «Να ξέρουν ότι δεν αισθανόμαστε καλά μέσα στο
Κοινοβούλιο. Αισθανόμαστε άβολα, αισθανόμαστε μια σιχασιά και μια αηδία.
Εάν θέλουν, μπορούμε να το εγκαταλείψουμε ανά πάσα στιγμή και να βγούμε
στους δρόμους».
Και εκεί άρχισε τις ευθείες απειλές... «Θα δούνε τότε τι σημαίνει
Χρυσή Αυγή και πόσα απίδια βγάζει ο σάκος, θα δούνε τι σημαίνει τάγματα
εφόδου».
Ο φασίστας Μιχαλολιάκος συνέχισε τις ακραίες του απειλές λέγοντας:
«Αλλιώς πρέπει να δοθεί ο αγώνας -και να είστε βέβαιοι ότι, όταν έρθει η
ώρα, θα δοθεί ο αγώνας».
left.gr
Στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο της οργάνωσης
Το 1990 η Χρυσή Αυγή πραγματοποιεί το πρώτο της συνέδριο. Όπως μας
ενημερώνει το τεύχος 52 (Μάρτιος 1990) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή»: «Το
1ο Συνέδριο του Λαϊκού Συνδέσμου έλαβε χώρα στα γραφεία της Κ.Δ. το
Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 1990 [...] Ακολούθησε η εκλογή του Νικόλαου Γ.
Μιχαλολιάκου, με φανερή ψηφοφορία, στη θέση του Γ.Γ. του Λαϊκού
Συνδέσμου».
Από τις φωτογραφίες του Συνεδρίου διαπιστώνουμε πως τα γραφεία κοσμεί
μία πολύ ωραία (ελληνοπρεπής βεβαίως) σβάστικα στα δεξιά. Έμβλημα της
οργάνωσης ήταν τότε ένας ρούνος, όμοιος με
το έμβλημα της 2ης μεραρχίας των SS «Das Reich». Τι πιο φυσικό για Έλληνες πατριώτες;
«Δεν έχουμε καμία σχέση με τον ναζισμό, είμαστε Έλληνες εθνικιστές» λένε συχνά τα παπαγαλάκια της «Χρυσής Αυγής». Αλήθεια; Το
εξώφυλλο
του τεύχους 132 (Μάιος-Ιούνιος 2007) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» με τον
Χίτλερ επί οχήματος να χαιρετάει ναζιστικά μιλάει από μόνο του.
Στο παρόν τεύχος διαβάστε:
• 1945 – 2007, 62 χρόνια μετά...
• Πατριωτισμός και μαρξισμός
• Ο αντισημιτισμός στα παραμύθια των αδελφών Γκριμ
• ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και θρησκευτικό ζήτημα
• «Το σπίτι που γεννήθηκα...»
• «Γιατί δεν είμαι δημοκράτης»
• Μίλα ξανά Ζαρατούστρα
• Λουκιανού ψόγος
• Για τον θάνατο του Γρηγορίου Ε'
• Εβραίοι και τουρκοκρατία
• Μετά το θάνατο της Μεγάλης Ιδέας
Μεγάλη μέρα ανατέλλει σήμερα. Ακριβώς πριν από 123 χρόνια γεννήθηκε ο
Αδόλφος Χίτλερ. Δικαιολογημένη η συγκίνηση των Χρυσαυγιτών. Βέβαια τώρα
έρχονται εκλογές και δεν προλαβαίνουν να ασχοληθούν ιδιαίτερα με την
επέτειο, αλλά όταν δεν έτρεχαν σε προεκλογικές εκστρατείες τιμούσαν όπως
πρέπει τον Φύρερ. Το τεύχος 44 (Απρίλιος 1989) του περιοδικού «Χρυσή
Αυγή» είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στα εκατοστά γενέθλια του Αδόλφου.
Το εξώφυλλο είναι ένας εμπνευσμένος πίνακας του Γ’ Ράιχ με τον Χίτλερ ως
άλλο Ιησού να οδηγεί, ενώ το Άγιο Πνεύμα «εν είδει περιστεράς» τον
ακολουθεί και μία ουράνια λάμψη φωτίζει τα πάντα.
Στην σελίδα 26 διαβάζουμε την βιογραφία του Αδόλφου:
«Γεννήθηκε σε μια μικρή αγροτική κωμόπολη μέσα σε μια κοινωνία βασισμένη σε κληρονομικούς τίτλους ευγενείας». Δύσκολα χρόνια πράγματι. Όμως τα κατάφερε και τώρα όπως λέει το περιοδικό:
«Τα
διδάγματα του ανθρώπου αυτού παραμένουν ζωντανά. [...] Οι άνθρωποι θα
τον θυμούνται για όσο καιρό ακόμη είναι σε θέση να θυμούνται οτιδήποτε».
Ακολουθεί άρθρο στην σελίδα 32 με τίτλο «Χίτλερ για χίλια χρόνια» του
«Ελευθερολάκωνος» το οποίο καταλήγει στο ενθαρρυντικό συμπέρασμα:
«Η
μαγεία του αγκυλωτού σταυρού ζωντανή και ακέραια μάς παρασύρει στο τρελό
της στροβίλισμα. [...] Θα νικήσουμε, γιατί στην πορεία μας οδηγός
στέκει Εκείνος, ο μεγάλος άνδρας της Ευρώπης, ο παντοτεινός στρατιώτης, ο
Αδόλφος Χίτλερ. Θα νικήσουμε, γιατί εκείνος μας οδηγεί. 20 Απριλίου
1989. HEIL HITLER!». Σχόλια δεν χρειάζονται.
30 Απριλίου. Ξημερώνει μεγάλη επέτειος για τον ναζισμό. Σαν σήμερα το
1945, ο Αδόλφος Χίτλερ εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, αυτοκτονώντας
στο υπόγειο καταφύγιό του στο Βερολίνο. Η συγκίνηση των χρυσαυγιτών για
τον θάνατο του Αδόλφου είναι μεγάλη και η λύπη αβάσταχτη.
Το τεύχος 26 (Μάιος 1987) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» είναι αφιερωμένο
στο κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός. Το εξώφυλλο κοσμεί το επίσημο πορτραίτο
του αρχηγού του Γ’ Ράιχ.
Ο Νίκος Μιχαλολιάκος τιμά τον Αδόλφο με επικήδειο που φέρει τον τίτλο
«Χίτλερ για χίλια χρόνια». Αξίζει να το διαβάσουν όλοι οι ψηφοφόροι της
Χρυσής Αυγής, ειδικά οι «ελληνόψυχοι»:
«Στις 30 Απριλίου 1987
συμπληρώθηκαν σαράντα δύο ακριβώς χρόνια από την Βαλπούργια Γερμανική
νύχτα της 30ης Απριλίου 1945, κατά την οποία ο Αρχηγός του Γερμανικού
Ράιχ και οραματιστής της Νέας Ευρώπης Αδόλφος Χίτλερ έθεσε μόνος Του
(σ.σ. προσοχή στο κεφαλαίο Τ) εις την γήινη παρουσία Του. [...] 30
Απριλίου 1945, μία λαμπερή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας κλείνει. Ο
Μεγάλος Άνδρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της
Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού είναι νεκρός».
Τότε βέβαια που τα έγραφε ο Μιχαλολιάκος δεν τον απασχολούσε άμεσα η
είσοδος στο Κοινοβούλιο (και η παχυλή αποζημίωση) και γι’ αυτό ήταν
ξεκάθαρος:
«Δεν έχουμε σκοπούς πολιτικάντικους, ούτε και υποφέρουμε
από το άγχος της κοινοβουλευτικής παρουσίας, δεν αναζητούμε μια θέση
κάτω από τον ήλιο της δημοκρατίας, αρνούμεθα την δημοκρατία,
αρνούμεθα την αρχή της πλειοψηφίας, αρνούμεθα την πολιτική του marketing
και παραμένουμε πιστοί, σήμερα που όλοι γίνανε άπιστοι, παραμένουμε
πιστοί στα οράματα της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας».
Ο διθυραμβικός επικήδειος κλείνει με τον απαιτούμενο ναζιστικό χαιρετισμό:
«Χίλια
εννεακόσια ογδόντα επτά, σαράντα δύο χρόνια μετά, μετά, με την σκέψη
και την ψυχή μας δοσμένη στην Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το
δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ήλιο και με το θάρρος, που μας επιβάλλει
η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον
κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας:
HEIL HITLER!»
Είναι 17 Αυγούστου 1987 και οι οπαδοί του Αδόλφου στην Ελλάδα
συγκλονίζονται από την είδηση της αυτοκτονίας του Ρούντολφ Ες, υπαρχηγού
του Γ’ Ράιχ. Το τεύχος 29 (Σεπτέμβριος 1987) του περιοδικού «Χρυσή
Αυγή» είναι ολόκληρο αφιερωμένο στο νούμερο 2 των ναζί.
Το αφιέρωμα ανοίγει ο «φύρερ» Νίκος Μιχαλολιάκος με ένα άρθρο-φωτιά:
«Στο
νωπό χώμα της πατρικής του γης αναπαύεται σε τόπο μυστικό το νεκρό σώμα
του RUDOLF HESS. Σε αυτό το χώμα νοητά ακουμπάμε το δεξί μας χέρι και
ορκιζόμαστε: Εκδίκηση! Εκδίκηση, ως την ημέρα όπου θα λάμψει η αλήθεια
και τα λάβαρά μας νικηφόρα θα κυματίζουν στην Ευρωπαϊκή Γη. Και τότε για
όλους τους Μεγάλους Νεκρούς μας, που τους αφαίρεσαν ακόμα και αυτό το
δικαίωμα του τάφου, θα υψώσουμε ένα αρχαιόπρεπο μνημείο, μεγαλόπρεπο,
λιτό, κλασσικό, ένα μνημείο, που στην κορυφή του θα στέκει περήφανος ο
Αετός μας και από κάτω με Χρυσά Γράμματα θα είναι χαραγμένα τα ονόματα
των Μεγάλων μας Οδηγών. Πρώτο το όνομα Εκείνου: ADOLF HITLER και ακριβώς
αποκάτω δεύτερο το όνομα του Σεβάσμιου Γέροντα του Σπαντάου: RUDOLF
HESS».
Επειδή όμως το μνημείο δεν κατάφερε να το υψώσει η Χρυσή Αυγή, προχώρησε
στην έκδοση αυτοκόλλητων για τον θάνατο του Ρούντολφ. Το αυτοκόλλητο
υπάρχει στην σελίδα 27 του ίδιου τεύχους με την υπογραφή της οργάνωσης
(για να μην υπάρχει αμφιβολία) και το σχόλιο:
«Αυτοκόλλητο που κυκλοφόρησε στους δρόμους της Αθήνας, φόρος τιμής των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών στον ήρωα Hess». Την κορυφή του αυτοκόλλητου κοσμεί ένας ναζιστικός αετός και μία (ελληνοπρεπής βεβαίως) σβάστικα.
Η Χρυσή Αυγή εκδίδει, εκτός από το ομώνυμο περιοδικό και την εφημερίδα,
διάφορα νεοναζιστικά βιβλία για την «μόρφωση» των Χρυσαυγιτών. Ένα από
αυτά είναι και το μανιφέστο «Εν Τούτω Νίκα» του Αμερικανού George
Lincoln Rockwell. Το βιβλίο εκδόθηκε το 1991 και το εξώφυλλό του κοσμεί
μία (ελληνοπρεπής βεβαίως) σβάστικα. Μία ακόμα απόδειξη του πόσο
«σέβεται» η Χρυσή Αυγή τον Χριστιανισμό, τα σύμβολά του και τις φράσεις
του.
Ο George Lincoln Rockwell ήταν ο αρχηγός του Αμερικανικού Ναζιστικού
Κόμματος. Έμβλημα του κόμματος ήταν (τι άλλο;) η σβάστικα. Προσπάθησε
χωρίς επιτυχία να συνάψει δεσμούς με ... τους Μαύρους Πάνθηρες, την
αντίστοιχη ρατσιστική οργάνωση των Αφρο-Αμερικανών. Το 1967 δολοφονήθηκε
από δυσαρεστημένο πρώην μέλος του κόμματος. Το νεοναζιστικό μανιφέστο
του κυκλοφορεί και στα ελληνικά χάρη στην Χρυσή Αυγή.
Αδόλφος, ο ένδοξος αρχηγός όλων μας
Το 1990 στελέχη της «Χρυσής Αυγής» επισκέπτονται τον Βέλγο Λέον Ντεγκρέλ
στην Μαδρίτη. Όπως γράφει το τεύχος 56 (Σεπτέμβριος 1990) του
περιοδικού «Χρυσή Αυγή»:
«Με μεγάλη μας χαρά παρουσιάζουμε στους αναγνώστες μας συνέντευξη με τον Λέον Ντεγκρέλ».
Δικαιολογημένη η χαρά των Χρυσαυγιτών αφού συναντούν έναν δοσίλογο και
συνταγματάρχη των SS, τον άνθρωπο για τον οποίον ο Αδόλφος είχε πει το
1945:
«Αν είχα ένα γιο, θα ήθελα να σου μοιάζει». Δυστυχώς ο
Αδόλφος εγκατέλειψε τα εγκόσμια λίγους μήνες αργότερα και δεν πρόλαβε να
αποκτήσει γιο για να δούμε αν μοιάζει στον Ντεγκρέλ.
Η επίσκεψη των Χρυσαυγιτών στον διάσημο Βέλγο δοσίλογο απέφερε, εκτός
από την συνέντευξη, και μία αφιέρωση προς τους ομοϊδεάτες του, που
δημοσιεύει με περηφάνεια το περιοδικό:
«Στους αγαπητούς και πολύ
μαχητικούς συντρόφους Έλληνες και Ευρωπαίους της Χρυσής Αυγής, με τη
θύμηση του ενδόξου αρχηγού όλων μας, του αξέχαστου Αδόλφου Χίτλερ, με
τον αδελφικό μου χαιρετισμό. Φίλος σας για πάντα. Λέον Ντεγκρέλ. Εν
εξορία την 12 Απρ. 1990». Οι «μαχητικοί σύντροφοι» δεν μπορεί παρά να αναφώνησαν ενθουσιασμένοι:
«Χάιλ Χίτλερ!»
6 Απριλίου 1941. Σαν σήμερα η ναζιστική Γερμανία επιτέθηκε εναντίον της
Ελλάδος σε βοήθεια της φασιστικής Ιταλίας. Ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος
Κορυζής είπε το δεύτερο ΟΧΙ και ο Ελληνικός Στρατός έγραψε νέες σελίδες
δόξας στα οχυρά της γραμμής Μεταξά, υπερασπιζόμενος τα πάτρια εδάφη.
Όμως πως βλέπει η «Χρυσή Αυγή» την σημερινή επέτειο;
Όπως μας ενημερώνει το τεύχος 53 (Απρίλιος 1990) του περιοδικού «Χρυσή
Αυγή» πρόκειται για μία «μαύρη επέτειο»: «Η έκτη Απριλίου 1941 δεν είναι
τίποτα άλλο από μια συνέχεια συνεχιζόμενων λαθών μίας αγγλόδουλης και
σιωνιστικής αυλής. Μίας ηγεσίας που ήθελε την Ελλάδα σε συνεχείς
συμφωνίες (κάτω απ’ το τραπέζι) με τους Αγγλογάλλους. Μίας ηγεσίας που
ήθελε την Ελλάδα και συγκεκριμένα τον εναέριο χώρο της να τον
χρησιμοποιούν τα πολωνικά αεροσκάφη διά να πηγαίνουν σε Αγγλία-Γαλλία.
Μίας ηγεσίας που ήθελε τον εμπορικό στόλο στο πλευρό των λεγομένων
συμμάχων. Μίας ηγεσίας που δεν απαντούσε στις εκκλήσεις των Γερμανών που
τους έλεγαν για ουδετερότητα». Η Ελλάς λοιπόν ευθύνεται για την Ιταλική
και μετά την Γερμανική επίθεση εναντίον της.
Το παραλήρημα συνεχίζεται στο ίδιο τεύχος: «10 Μαΐου. Συλλαμβάνεται υπό
της Εθνικής Κυβερνήσεως Τσολάκογλου ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος και
πρώην υπουργοί ως υπεύθυνοι του τελευταίου πολέμου». Εθνική κυβέρνηση ο
Τσολάκογλου, υπεύθυνος του πολέμου ο αρχιστράτηγος Παπάγος. Ζήτω οι
δοσίλογοι, κάτω η ηγεσία του ΟΧΙ!
Είναι 2005 και συμπληρώνονται 60 χρόνια από την πτώση του Βερολίνου και
του Τρίτου Ράιχ. Συναισθήματα θλίψης και οργής καταλαμβάνουν τους
οπαδούς του Αδόλφου στην Ελλάδα. Όπως χαρακτηριστικά λένε στο τεύχος 122
(Ιούνιος-Ιούλιος 2005) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή»: «Εμείς δεν
γιορτάζουμε τίποτα». Και εξηγούν: «Οι Έλληνες εθνικιστές στις 9 Μαΐου
δεν είχαν να γιορτάσουν για τίποτε. Γιατί ο κόσμος που γεννήθηκε στα
1945 είναι ένας κόσμος απάνθρωπος, μακριά από κάθε έννοια του Ελληνικού
Ιδεώδους. Οι νικημένοι του τελευταίου μεγάλου πολέμου, που τελείωσε στα
1945, αποτελούν το απόλυτο κακό για την σημερινή παγκόσμια τάξη».
Το αφιέρωμα του περιοδικού συνεχίζεται με άρθρα όπως «Εξήντα χρόνια
μετά, μαυροκόκκινες σημαίες ανεμίζουν στην Αλεξάντερπλατς του Βερολίνου»
(τι συγκίνηση...), «Το λυκόφως των θεών» για τα Waffen SS, «Λυκαυγές
επάνω από τα ερείπια» (έχουν αρχίσει και μαζεύονται πολλοί λύκοι), «Η 8η
Μαΐου είναι η ημέρα κατοχής της Γερμανίας αλλά και της Ευρώπης», «8η
Μαΐου 1945: Μία αποφράδα επέτειος για την Ευρώπη και το Έθνος μας» και
άλλους παρόμοιους φιλοχιτλερικούς επικήδειους.
32 χρόνια συμπληρώθηκαν στις 24 Αυγούστου 2011 από τον θάνατο της Άννας
Ράιτς, γυναίκας-πιλότου της ναζιστικής Γερμανίας, αλλά οι απανταχού
Χρυσαυγίτισσες δεν το έχουν ξεπεράσει. Όπως μας ενημερώνει το Μέτωπο
Γυναικών της Χρυσής Αυγής, η Άννα "ζήτησε να μοιραστεί την τύχη του
Φύρερ της, αλλά εκείνος της το αρνήθηκε". Καταλήγουν δε, αναφωνώντας
"Αθάνατη!"
Η απορία που απασχολεί εκατομμύρια Ελλήνων λύθηκε. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος
δήλωσε ότι το 1943 θα ήταν ένας απλός και ταπεινός στρατιώτης των SS,
«στο Στάλινγκραντ, στη Σεβαστούπολη, στη Κριμαία, στο Βερολίνο, στη μάχη
για την υπεράσπιση της Ευρώπης», όπως γράφει στην σελίδα 15 του τεύχους
64 (Ιούλιος 1991) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή». Αν φυσικά τον είχαν
δεχθεί στον «ευρωπαϊκό στρατό» και δεν τον είχαν απορρίψει ως μη-Άριο
για προφανείς λόγους.
Κατά τα άλλα το εξώφυλλο του περιοδικού κοσμεί μία ακόμα (ελληνοπρεπής
βεβαίως) σβάστικα και ένας γερμανικός (ελληνοπρεπής βεβαίως) αετός, μαζί
με έναν σαλπιγκτή της χιτλερικής νεολαίας.
Επετειακό είναι το τεύχος 128 (Ιούλιος 2006) του περιοδικού «Χρυσή
Αυγή», καθώς συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από την πτήση του Ρούντολφ Ες στην
Βρετανία. Ποιος ήταν ο Ρούντολφ Ες; Όπως γράφει το επετειακό άρθρο στην
σελίδα 24: «Ο Ρούντολφ Ες ήταν η συνείδηση του Ράιχ. Πιστός στον Φύρερ
Αδόλφο Χίτλερ μέχρι τέλους, προσωπικός του γραμματέας και Πρόεδρος της
Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής των Γερμανών Εργατών, ονομάστηκε στις 21
Απριλίου 1933, υπαρχηγός του Φύρερ και διάδοχός του μετά τον Γκαίρινγκ».
Του αξίζει λοιπόν ένα αφιέρωμα...
Στο τεύχος 68 (Ιανουάριος 1992) του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» στις σελίδες
7-13 υπάρχει άρθρο με τίτλο: «Στον Άγνωστο Ήρωα», όπου εξυμνείται ως
«αγωνιστής πατριώτης», ο Σεβαστιανός Φουλίδης, Έλληνας από τον Πόντο,
συνεργάτης των Γερμανών ναζιστών και κατάσκοπος τους στην Ελλάδα,
ταγματάρχης των SS, του «Ευρωπαϊκού Στρατού» όπως τα ονομάζει η «Χρυσή
Αυγή». «Ο Φουλίδης ήταν πάνω απ’ όλα ένας συνειδητοποιημένος Έλληνας
Εθνικοσοσιαλιστής, ταγμένος ολόψυχα στον Μεγάλο Αγώνα κατά της
κομμουνιστικής τυραννίας. Δεν ήταν ένας απλός τυχοδιώκτης, ένας
αρριβίστας μισθοφόρος έτοιμος να εξαφανιστεί στην πρώτη δύσκολη στιγμή.
Ήξερε πως με τις ενέργειες του αυτές εξυπηρετούσε την Ευρώπη, τη
Γερμανία, μα πάνω απ’ όλα την Ελλάδα...» όπου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
υποδεικνύεται σαν «πατριωτική στάση» η σύμπραξη με τους ναζιστές.
Μάλιστα στην σελίδα 12 υπάρχει σκίτσο με την ελληνική σημαία, ένα
στρατιώτη των Waffen-SS και έναν αρχαίο Έλληνα πολεμιστή. Όλα αυτά υπό
τον τίτλο "Για την Πατρίδα"! Ποιά πατρίδα; Το Τρίτο Ράιχ φυσικά!
Συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την 20η Απριλίου 1889 και, όπως φαίνεται
από το τεύχος 44 (Απρίλιος 1989), η συγκίνηση όλων των Χρυσαυγιτών είναι
μεγάλη. Ο λόγος; Είναι η 100η επέτειος από την γέννηση του Αδόλφου
Χίτλερ. Όπως λέει το επετειακό άρθρο στην σελίδα 26: «Όλοι οι στρατοί
που συγκεντρώθηκαν ποτέ, όλοι οι στόλοι που έπλευσαν, όλα τα κοινοβούλια
που συνεδρίασαν, όλοι οι Βασιλείς που βασίλευσαν, όλες οι αποφάσεις των
παπών και των ιεροεξεταστών, όλες οι ζωές των αγίων, όλα αυτά μαζί δεν
επηρέασαν τον τρόπο ζωής και σκέψεως των ανθρώπων τόσο πολύ όσο αυτός Ο
ΑΝΔΡΑΣ. Οι άνθρωπο θα τον θυμούνται για όσο καιρό ακόμη είναι σε θέση να
θυμούνται οτιδήποτε». Εμείς οι Έλληνες σίγουρα τον θυμόμαστε από το
Ρούπελ, την Κρήτη, τα Καλάβρυτα και το Δίστομο.
Κάπου εδώ βαρεθήκαμε. Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε μόνοι σας την ανάγνωση από την ιστοσελίδα
των συνδέσμων
http://iteanet.blogspot.gr
Το τελευταίο διάστημα φασιστικά σύμβολα "κοσμούν" τους τοίχους της πόλης και της χώρας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου